راس شماره 939 هیات عمومی دیوان عدالت اداری،موضوع نحوه محاسبه و پرداخت مزایای پایان کار شرکت زغال سنگ کرمان

شماره هـ/93/434                                                                          5/4/1393

تاریخ دادنامه : 20/5/1393       شماره دادنامه: 939      کلاسه پرونده : 93/434

مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری

شاکی: آقای محمدعلی سلاجقه

موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض در آراء صادر شده از دیوان عدالت اداری

گردش کار: آقای محمدعلی سلاجقه به موجب درخواستی که به شماره 1870ـ 21/8/1391 ثبت دفتر اندیکاتور هیأت عمومی دیوان عدالت اداری شده اعلام کرده است که:

احتراماً، به استحضار عالی می‌رساند اینجانب محمد علی سلاجقه شاکی پرونده کلاسه فوق و مطروح در شعبه دوازدهم دیوان عدالت اداری به خواسته اصلاح حکم شماره 20842ـ 20/11/1381، به طرفیت شرکت زغال سنگ کرمان وابسته به سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع ایران در راستای برخورداری از مزایای فوق‌العاده خارج از مرکز در مزایای پایانکار اینجانب که حسب سابقه پرسنلی شماره 4672925 و با سابقه سی سال کامل در تاریخ 1/12/1381 بازنشسته شده‌ام و در احکام از جمله حکم شماره فوق که طرف شکایت مکلف به رعایت و ملحوظ داشتن خارج از مرکز برای اینجانب برابر ماده 126 آیین‌نامه استخدامی که هیأت وزیران در جلسه مورخ 12/10/1378 آن را مصوب کرده و با اعلام آن شرکت زغال سنگ که می باید به ازای هر سال خدمت یک ماه آخرین حقوق مزایای حکم حقوقی آن را ملحوظ و پرداخت می‌کرد و به نحوی که در بند (ص) ماده 2 مقرر می‌دارد آخرین حقوق و مزایا از رابطه زیر بدست می آید و آن عبارت از حقوق و مزایای مستمر + فوق‌العاده خارج از مرکز + کمک هزینه عائله‌مندی و اولاد است و شرکت از اعمال و پرداخت آن در حق اینجانب اقدامی مبذول نداشته که حسب طرح دادخواست و به موجب دادنامه شماره 8909970901201571 ـ 24/12/1389 صادر شده از شعبه دوازدهم و با استناد به این موضوع چون اداره خوانده در لایحه خود اعلام کرده فوق‌العاده خارج از مرکز در زمره فوق‌العاده‌های غیرمستمر بوده و کسوری از آن برداشت نشده و در مزایای پـایان خدمـت احتساب نشده که این دفاعیه را ملاک عمل قرارداده و رأی به رد شکایت اینجانب صادر کرده و در صورتی که اولاً: خواسته اینجانب مستند به مصوبه هیأت وزیران محمل قانونی داشته و از طرفی احد از همکاران که حسب موضوع دادنامه شماره 1624ـ3/9/1386 صادر شده از شعبه دوازدهم که شاکی آن آقای سیدعباس دیبا راوری که عیناً خواسته مشارالیه مشابه خواسته و دعوای اینجانب بوده است که حسب دادنامه مرقوم حکم به وارد دانستن شکایت و له ایشان صادر شده و نظر به مراتب معنونه رأی رد شکایت  با موضوع ورود شکایت همکارم در دادنامه مورخ 3/9/1386 صادر شده معارض بوده که اینک حسب مقررات و قانون رسیدگی شکایت در دیوان عدالت اداری مصوب 1385 با اعلام اعتراض به آن و درخواست تعارض آراء از محضر مبارکتان استدعای دستور طرح موضوع و رسیدگی به آن را برابر مقررات هیأت عمومی دیوان عدالت اداری را دارم و در خاتمه تقاضای اعلام و ابلاغ نتیجه را از محضر مبارکتان خواستارم.

گردش کار پرونده‌ها و مشروح آراء به قرار زیر است:

الف: شعبـه دوازدهم دیوان عـدالت اداری در رسیـدگی به پرونده شماره 8909980900052224 با موضوع  دادخواست آقای محمدعلی سلاجقه به طرفیت شرکت زغال سنگ کرمان و معادن و صنایع ایران و به خواسته اصلاح حکم کارگزینی شماره 20842ـ 20/11/1381 به موجب دادنامه شماره 8909970901201571 ـ 24/12/1389، مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:

در خصوص شکایت آقای محمدعلی سلاجقه به طرفیت شرکت زغال سنگ کرمان وابسته به سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع ایران به خواسته اصلاح حکم 20842ـ 20/11/1381 به شرح دادخواست اداره خوانده در لایحه خود اعلام کرده است، فوق‌العاده خارج از مرکز در زمره فوق‌العاده‌های غیرمستمر بوده که کسوری از آن برداشت نشده، بنابراین در مزایای پایان خدمت احتساب نشده است با توجه به محتویات پرونده و دفاعیات خوانده و عدم مشاهده نقض مقررات شکایت نامبرده غیروارد تشخیص و علی هذا به رد شکایت حکم صادر و اعلام می‌کند. این رأی به استناد ماده 7 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 25/9/1385 قطعی است.

ب: شعبه دوازدهم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 12/85/784 با موضـوع دادخواست آقای سیدعباس دیباراوری به طرفیت شرکت زغال سنگ کرمان و به خواسته اصلاح حکم کارگزینی به موجب دادنامه شماره 1624ـ 3/9/1386، مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:

شاکی در دادخواست خود چنین اعلام کرده است اینجانب کارمند سابق شرکت زغال سنگ کرمان به شماره پرسنلی 830631 در تاریخ 1/11/1379 بازنشسته شده‌ام ولی شرکت طبق ماده 126 آیین‌نامه استخدامی که هیأت وزیران در جلسه 12/10/1378 تصویب کرده‌اند، به ازای هر سال خدمت یک ماه آخرین حقوق و مزایای حکم حقوقی پرداخت گردد و در بند (ص) ماده 2 صفحه 4 سطر 4 تعریف می‌نماید آخرین حقوق و مزایا از رابطه زیر به دست می‌آید حقوق و مزایای مستمر + فوق‌العاده خارج از مرکز+ کمک هزینه عائله‌مندی و اولاد است و شرکت از پرداخت آن خودداری می‌کند و شرکت در لایحه خود اعلام کرده است خارج از مرکز جزء حقوق و مزایای مستمر نبوده است و در احتساب مزایای پایان کار مورد عمل و محاسبه قرار نمی‌گیرد. البته استدلال و ادعای اداره خوانده برخلاف مفاد تصویب‌نامه و ماده 126 آیین‌نامه است زیرا که حقوق و مزایای مستمر به علاوه فوق‌العاده خارج از مرکز به علاوه کمک هزینه عائله‌مندی و اولاد آخرین حقوق و مزایای حکم حقوقی قرار گرفته است. علی‌هذا با توجه به مراتب و دفاع غیرمؤثر اداره خـوانده شکایت شاکی وارد تشـخیص شده و با وارد دانـستن شکایت نامبرده حکم به سود وی صادر و اعلام می‌شود. رأی دیوان قطعی است.

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ یاد شده با حضور رؤسا، مستشاران و دادرسان شعـب دیوان تشکیل شد. پـس از بحث و بررسی، با اکثریت آراء به شرح آینده به صدور رأی مبادرت می کند.

رأی هیأت عمومی

اولاً: تعارض در آراء مندرج در گردش کار محرز است.

ثانیاً: مطابق ماده 126 آیین‌نامه استخدامی شرکتها و واحدهای تابعه وزارت معادن و فلزات مصوب سال 1378 مقرر شده است به مستخدمانی که بازنشسته، از کارافتاده کلی یا بازخرید از خدمت می‌شوند همچنین به بازماندگان قانونی مستخدمان متوفی در ازای هر سال سابقه خدمت در واحدهای اصلی یک ماه آخرین حقوق و مزایای حکم حقوقی و هر سال که مستخدم در دستگاههای دولتی دیگر یا نهادهای انقلاب اسلامی انجام وظیفه کرده و کسور بازنشستگی وی به صندوق بازنشستگی مربوط منتقل شده باشد، معادل یک ماه آخرین حقوق و مزایای حکم حقوقی زمان اشتغال به عنوان مزایای پایان خدمت پرداخت شود. نظر به این که به موجب بند ص ماده 2 آیین‌نامه مذکور، آخرین حقوق و مزایای حکم حقوقی تابعی از حقوق و مزایای مستمر و فوق‌العاده خارج از مرکز و کمک هزینه عایله‌مندی و اولاد تعریف شده است، بنابراین تا پیش از تاریخ 1/1/1388 و حاکمیت فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری، اشخاص موضوع ماده 126 آیین‌نامه      فوق‌الذکر مستحق دریافت پاداش پایان خدمت با لحاظ فوق‌العاده خارج از مرکز هستند و رأی شعبه دوازدهم دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه 1624ـ 30/9/1386 که متضمن استدلال مذکور اسـت صحیح و موافق مقررات تشخیص داده می‌شود. این رأی با استناد به بند 2 ماده 12 و ماده 89 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 برای شعب دیوان عدالت اداری و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری معاون قضائی دیوان عدالت اداری ـ علی مبشری