رای شماره 119 هیات عمومی دیوان عدالت اداری ، موضوع نحوه محاسبه پرداخت فوق العاده جذب به مستخدمین مشمول قوانین و مقررات استخدامی کشور

شماره هـ/93/83                                                                          17/3/1393

تاریخ دادنامه : 8/2/1393          شماره دادنامه: 119         کلاسه پرونده : 93/83

مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری

شاکی: آقای حیات اله اصلانی

موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض در آراء صادر شده از شعب دیوان عدالت اداری

گردش‌کار: آقای حیات اله اصلانی به موجب درخواستی که به شماره 369 ـ 7/2/1392 ثبت دفتر اندیکاتور هیأت عمومی دیوان عدالت اداری شده اعلام کرده است که:

به استحضار می‌رساند اینجانب حیات اله اصلانی کارمند رسمی شاغل در شبکه بهداشت و درمان شهرستان فریدونشهر بوده که با توجه به مستندات پیوست مستحق دریافت فوق‌العاده جذب مناطق محروم به عنوان پاداش به میزان یک ماه به طور سالیانه می‌باشم که به اتفاق سایر همکاران شاغل طی دادخواستهای جداگانه متقاضی فوق‌العاده شغل خود شدیم که بنا به دلایل نامعلوم از کل پرونده‌هایی که به شعبه 21 و 27 ارجاع شد تقاضای کلیه همکارانم در شعبه 21 وارد تشخیص و صرفاً تقاضای بنده در شعبه 27 مردود اعلام شد.

لذا با عنایت به تشابه کامل وضعیت استخدامی و خدمتی متقاضیان مستنداً به ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری تقاضای رسیدگی و تصمیم مقتضی در خصوص صدور رأی وحدت رویه و احقاق حق بنده را از آن مقام مستدعی و متمنی است.

ضمناً در صورت امکان متقاضی هستم که در جلسه هیأت عمومی شرکت نمایم.

گردش‌کار پرونده‌ها و مشروح آراء به قرار زیر است:

الف ـ شعبه بیست و هفتم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 9109980900054047 با موضوع دادخواست آقای حیات اله اصلانی به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان اصفهان و به خواسته پرداخت فوق‌العاده جذب مناطق محروم در سالهای 1371 تا 1373 بر مبنای حقوق و دستمزد سال پرداخت، به موجب دادنامه شماره 9109970902702694 ـ 24/10/1391، مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:

با توجه به محتویات پرونده و ملاحظه لایحه طرف شکایت نظر به این که اولاً: شاکی فوق‌العاده جذب موضوع خواسته را دریافت داشته است. ثانیاً: محاسبه فوق‌العاده یاد شده بر مبنای درصد حقوق و دستمزد سال پرداخت مجوز قانونی ندارد با این وصف موجبی برای پذیرش شکایت مطروحه متصور نیست و بدین جهت به رد آن حکم صادر و اعلام می‌شود. این رأی وفق ماده 7 قانون دیوان عدالت اداری قطعی است.

ب: شعبه بیست و یکـم دیوان عدالت اداری در رسیـدگی به پرونده شمـاره 9009980900080332 با موضوع دادخواست آقای حیدر گوگونانی به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان اصفهان و به خواسته الزام به پرداخت فوق‌العاده جذب مناطق محروم در سالهای 1368 تا 1373 بر مبنای حقوق و دستمزد سال پرداخت، به موجب دادنامه شماره 9109970902101280 ـ 28/4/1391، مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:

در خصوص دعوای آقای حیدر گوگونانی به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به خواسته فوق‌الذکر نظر به این که آراء وحدت رویه به شماره‌های 496 ـ 495 ـ 11/11/1389 و 723 ـ 22/8/1386 بر پرداخت پاداش مرخصی مناطق محروم صحه گذاشته تا بر مبنای زمان پرداخت اقدام شود، لذا با استفاده از وحدت ملاک آراء مذکور و با استناد به ماده 1 قانون جذب نیروی انسانی به مناطق محروم و مواد 7 و 14 و 22 قانون دیوان عدالت اداری به وارد دانستن شکایت و پرداخت حقوق و مزایای مورد ادعای شاکی بر مبنای حقوق و دستمزد زمان پرداخت (یوم الاداء) حکم صادر و اعلام می‌شود. رأی دیوان قطعی است.

ج: شعبه بیست و یکـم دیوان عدالت اداری در رسیـدگی به پرونده شمـاره 9009980900080348 با موضوع دادخواست آقای حسینعلی اصلانی به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان اصفهان و به خواسته الزام به پرداخت فوق‌العاده جذب مناطق محروم در سالهای 1368 تا 1373 بر مبنای حقوق و دستمزد سال پرداخت، به موجب دادنامه شماره 9109970902101297 ـ 28/4/1391، مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:

در خصوص دعوای آقای حسینعلی اصلانی به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به خواسته فوق‌الذکر نظر به این که آراء وحدت رویه به شماره‌های 496 ـ 495 ـ 11/11/1389 و 723 ـ 22/8/1386 بر پرداخت پاداش مرخصی مناطق محروم صحه گذاشته تا بر مبنای زمان پرداخت اقدام شود. لذا با استفاده از وحدت ملاک آراء مذکور و با استناد به ماده یک قانون جذب نیروی انسانی به مناطق محروم و مواد 7 و 14 و 22 قانون دیوان عدالت اداری به وارد دانستن شکایت و پرداخت حقوق و مزایای مورد ادعای شاکی بر مبنای حقوق و دستمزد زمان پرداخت (یوم الاداء) حکم صادر و اعلام می‌شود. رأی دیوان قطعی است.

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ یاد شده با حضور رؤسا، مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد. پس از بحث و بررسی، با اکثریت آراء به شرح آینده به صدور رأی مبادرت می ‎ کند.

رأی هیأت عمومی

اولاً: تعارض در آراء محرز است.

ثانیاً: نظر به این که حکم مقرر در ماده 1 قانون جذب نیروی انسانی به نقاط محروم و دورافتاده و مناطق جنگی مصوب 7/12/1367 مبنی بر قابلیت پرداخت فوق‌العاده جذب و نگهداری به مستخدمین مشمول قانون استخدام کشوری و مقررات استخدامی شرکت‌های دولتی، متضمن مقرره‌ای مبنی بر پرداخت فوق‌العاده مذکور به نرخ یوم الاداء به مستخدمین مشمول قانون نیست و موضوع نیز منصرف از حکم مقرر در رأی شماره 495 الی 496 ـ 11/11/1389 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری است، بنابراین پرداخت فوق‌العاده یاد شده در قانون فوق‌الذکر به نرخ روز پرداخت آن وجاهت قانونی ندارد و رأی شعبه 27 دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه 9109970902702694 ـ 24/10/1391 در حدی که متضمن این استدلال است و به رد شکایت صادر شده است، صحیح و موافق قانون تشخیص می‌شود. این رأی به استناد بند 2 ماده 12 و ماده 89 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 برای شعب دیوان عدالت اداری و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.

رئیس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری ـ محمدجعفر منتظری