رای شماره 628 هیات عمومی دیوان عدالت اداری موضوع نحوه پرداخت فوق العاده کار

رأی شماره 628 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری، موضوع نحوه پرداخت فوق‌العاده کار با اشعه به افرادی که به طور مستمر به کار با اشعه اشتغال داشته باشند

شماره هـ/92/811

تاریخ دادنامه : 11/9/1392       شماره دادنامه: 628      کلاسه پرونده : 92/811

مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری

شاکی : قائم مقام سازمان انرژی اتمی

موضوع شکایت و خواسته : اعمال ماده 90 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392

گردش‌کار : قائم مقام سازمان انرژی اتمی به موجب نامه شماره 100093ـ 10/12/1390، ضمن ارائه چندین رأی از شعب 9، 4، 3 و 2 دیوان عدالت اداری، اعمال ماده 90 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 و صدور رأی ایجاد رویه را خواستار شده و در جهت تبیین خواسته اعلام کرده است که:

با سلام و تحیت به استحضار می‌رساند:

1ـ مطابق مفاد بند 4 ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه به افرادی که به‌طور مستمر به کار با اشعه اشتغال داشته باشند، تا پنجاه درصد حقوق و مزایا به عنوان فوق‌العاده کار با اشعه پرداخت می‌شود. از سوی دیگر، بر اساس دادنامه شماره 112ـ 7/3/1385 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری، فوق‌العاده مزبور از مصادیق مزایای مستمر تلقی و مشمول پرداخت کسور بازنشستگی است.

2ـ درباره کارکنانی که مشمول قانون یاد شده بوده و قبل از سال 1386 بازنشسته شده‌اند، این تردید وجود داشت که آیا کسور بازنشستگی از حقوق و مزایای مذکور، از تاریخ تصویب قانون حفاظت در برابر اشعه برداشت شود و یا از تاریخ رأی وحدت رویه فوق‌الذکر، مدیر دفتر هیأت عمومی در پاسخ به استعلام این سازمان، طی نامه شماره هـ/82/70ـ 28/1/1387 اعلام کردند که حسب نظر معاون قضایی دیوان، از تاریخ لازم‌الاجرا شدن قانون، نسبت به مستخدمان واجد شرایط، قابلیت اجرایی دارد. بر این اساس مبالغ قابل توجهی بابت کسور بازنشستگی به حساب سازمان بازنشستگی کشوری، واریز شد.

3ـ اداره کل فنی سازمان بازنشستگی کشوری، با اصلاح احکام کارگزینی از زمان تصویب قانون حفاظت در برابر اشعه موافقت کرده و سازمان انرژی اتمی نیز در ابتدا نسبت به اصلاح احکام زمان اشتغال شاغلان و بازنشستگان اقدام و پس از پرداخت مابه‌التفاوت متعلق به افراد ذی‌نفع، مبالغ معتنابهی به عنوان کسور بازنشستگی به صندوق بازنشستگی کشوری واریز کرده است.

4ـ راجع به موضوع مشابه، آراء متعددی از شعب مختلف آن دیوان، مبنی بر الزام دستگاههای دولتی به پرداخت فوق‌العاده مزبور از تاریخ استحقاق (تصویب قانون حفاظت در برابر اشعه 20/1/1368) صادر شده که جهت سهولت دسترسی، 10 فقره آن ضمیمه است.

شایان ذکر این که تعداد زیادی از کارکنان بازنشسته این سازمان در مانحن فیه ذی‌نفع هستند. با این وصف، خواهشمند است دستور فرمایید به  منظور اتخاذ رویه واحد و الزام دستگاههای مربوط، موضوع محاسبه کسور بازنشستگی از فوق‌العاده کار با اشعه، از زمان تصویب قانون حفاظت در برابر اشعه 20/1/1368 را در هیأت عمومی مطرح نمایند تا از طرح دعاوی متعدد در دیوان عدالت اداری پیش‌گیری شود.

گردش‌کار پرونده‌ها و مشروح آراء به قرار زیر است:

الف: شعبه دوم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 9009980900047449 با موضوع دادخواست آقای صفرعلی غلامی باد محمود به‌طرفیت مرکز آموزش، تحقیقاتی و درمان قلب و عروق شهید رجایی و سازمان بازنشستگی کشوری و به خواسته پرداخت فوق‌العاده کار با اشعه بر مبنای کامل حقوق و مزایا، به موجب دادنامه شماره 9009970900201984ـ 30/7/1390، مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:

با توجه به محتویات پرونده و پاسخ واصله نظر به این که مطابق بند 4 ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب سال 1368 مقرر شده است تا پنجاه درصد حقوق و مزایای مستمر به عنوان فوق‌العاده کار با اشعه پرداخت شود. بنابراین با عموم و اطلاق بند مذکور و رأی شماره 1466 تا 1468ـ 12/12/1386 هیأت عمومی دیوان حق اشعه باید بر مبنای حقوق و مزایا و بر اساس درصدی که در اجرای قانون مذکور دانشگاه تعیین و تصویب کرده یا می‌کند پرداخت شود و خواسته از این جهت از تاریخ استحقاق تا 1/1/1388 موجه است لذا با وارد دانستن شکایت شاکی به الزام مشتکی‌عنه به پرداخت مابه التفاوت حکم صادر می‌شود. رأی دیوان قطعی است.

ب: شعبه دوم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 9009980900056643 با موضوع دادخواست خانم معصومه بهادری به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی تهران و سازمان بازنشستگی کشوری و به خواسته پرداخت فوق‌العاده کار با اشعه بر مبنای کامل حقوق و مزایا، به موجب دادنامه شماره 9009970900202218ـ 28/8/1390، مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:

با توجه به محتویات پرونده و پاسخ واصله نظر به این که مطابق بند 4 ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب سال 1368 مقرر شده است تا پنجاه درصد حقوق و مزایای مستمر به عنوان فوق‌العاده کار با اشعه پرداخت شود. بنابراین با عموم و اطلاق بند مذکور و رأی شماره 1466 تا 1468ـ 12/12/1386 و 107ـ20/2/1388 هیأت عمومی دیوان حق اشعه باید بر مبنای حقوق و مزایا و بر اساس درصدی که در اجرای قانون مذکور دانشگاه تعیین و تصویب کرده یا می‌کند پرداخت شود و خواسته از این جهت از تاریخ استحقاق تا 1/1/1388 موجه است لذا با وارددانستن شکایت شاکی به الزام مشتکی‌عنه به پرداخت مابه التفاوت حکم صادر می‌شود. رأی دیوان قطعی است.

ج: شعبه دوم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 9009980900054323 با موضوع دادخواست خانم ماهرو مهرابیان به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی استان کرمان و سازمان بازنشستگی کشوری و به خواسته پرداخت فوق‌العاده کار با اشعه بر مبنای کامل حقوق و مزایا، به موجب دادنامه شماره 9009980900054323ـ 26/9/1390، مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:

با توجه به محتویات پرونده و پاسخ واصله نظر به این که مطابق بند 4 ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب سال 1368 مقرر شده است تا پنجاه درصد حقوق و مزایای مستمر به عنوان فوق‌العاده کار با اشعه پرداخت شود. بنابراین با عموم و اطلاق بند مذکور و رأی شماره 1466 تا 1468ـ 12/12/1386 و 107ـ 20/2/1388هیأت عمومی دیوان حق اشعه باید بر مبنای حقوق و مزایا و بر اساس درصدی که در اجرای قانون مذکور دانشگاه تعیین و تصویب کرده یا می‌کند پرداخت شود و خواسته از این جهت از تاریخ استحقاق تا 1/1/1388 موجه است لذا با وارد دانستن شکایت شاکی به الزام مشتکی‌عنه به پرداخت مابه التفاوت حکم صادر می‌شود. رأی دیوان قطعی است.

د: شعبه سوم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 890998090007429 با موضوع دادخواست آقای مصطفی توسلی به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی تهران ـ سازمان بازنشستگی کشوری و به خواسته پرداخت فوق‌العاده کار با اشعه بر مبنای 50% حقوق و مزایا، به موجب دادنامه شماره 9009970900302158ـ 25/7/1390، مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:

با توجه به اوراق و محتویات پرونده و مضمون لایحه دفاعیه طرف شکایت نظر به این که بر طبق بند 4 ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب سال 1368 مقرر شده است که تا 50% حقوق و مزایا به عنوان فوق‌العاده کار با اشعه بـه کسانی که بـه طور مستمر بـا اشعه سر و کار دارند پرداخت شود. بنابراین تفکیک یـا استثنای بعضی از مزایـا در محاسبه و پرداخت و فوق‌العاده مذکور پایگاه وجاهت قانونی ندارد مدلول رأی شماره 1466 تا 1468ـ12/12/1386 نیز مؤید همین معنی است لذا به وارد بودن شکایت مطروحه و الزام خواندگان به اعلام حکم کارگزینی بازنشستگی محاسبه و پرداخت فوق‌العاده کار با اشعه به شاکی تا میزان 50% حقوق و مزایا از جمله فوق‌العاده جذب از تاریخ استحقاق قانونی 1/1/1388 حکم صادر و اعلام می‌شود. رأی دیوان قطعی است.

هـ : شعبه چهارم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 8909980900092248 با موضوع دادخواست آقای پرتو بختیاری پولادوند به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی شهید بهشتی تهران (بیمارستان امام حسین(ع)) ـ سازمان بازنشستگی کشوری و به خواسته پرداخت کامل فوق‌العاده کار با اشعه از تاریخ استحقاق موضوع قانون حفاظت در برابر اشعه، به موجب دادنامه شماره 9009970900402046ـ 10/7/1390، مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:

در خصوص دادخواست شاکی دایر بر صدور حکم بر الزام دستگاه متبوع به پرداخت کامل فوق‌العاده کار با اشعه با توضیح این که مشتکی‌عنه در پرداخت فوق‌العاده مزبور منحصراً 50% حقوق و فوق‌العاده شغل را محاسبه کرده و به سایر مزایا تسری نداده است با توجه به محتویات پرونده و مفاد لایحه دفاعیه مشتکی‌عنه به شماره فوق‌الذکر، نظر به‌این که اطلاق بند 4 ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب 20/1/1368 شامل حقوق و مزایا است تضییق دایره آن منحصراً به حقوق و فوق‌العاده شغل توجیه قانونی ندارد علی‌هذا شکایت وارد تشخیص و به استناد ماده مرقوم و مواد 7 و 14 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385 و دادنامه شماره 1466 تا 1468ـ 12/12/1386 هیأت عمومی دیوان حکم بر الزام دستگاه متبوع به پرداخت فوق‌العاده درخواستی تا 50% کل حقوق و مزایای مستمر و مابه التفاوت معوقه از تاریخ استحقاق تا تاریخ بازنشستگی و به‌ تبع آن اصلاح احکام بازنشستگی با اعمال حق اشعه صادر و اعلام می‌شود. رأی دیوان قطعی است.

و: شعبه چهارم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به‌پرونده شماره 9009980900007457 با موضوع دادخواست آقای حسن سیفان به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی تهران ـ سازمان بازنشستگی کشوری و به خواسته پرداخت کامل فوق‌العاده کار با اشعه، به موجب دادنامه شماره 9009970900402443ـ 22/8/1390، مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:

در خصوص دادخواست شاکی دایر به صدور حکم بر الزام دستگاه متبوع به پرداخت کامل فوق‌العاده کار با اشعه با توضیح این که مشتکی‌عنه در پرداخت فوق‌العاده مزبور منحصراً 50% حقوق و فوق‌العاده شغل را محاسبه کرده و به سایر مزایا تسری نداده است با توجه به محتویات پرونده و مفاد لایحه دفاعیه مشتکی‌عنه به شماره فوق‌الذکر نظر به‌این که اطلاق بند 4 ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب 20/1/1368 شامل حقوق و مزایا است تضییق دایره آن منحصراً به حقوق و فوق‌العاده شغل توجیه قانونی ندارد علی‌هذا شکایت وارد تشخیص و به استناد ماده مرقوم و مواد 7 و 14 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385 و دادنامه شماره 1466 تا 1468ـ 12/12/1386 هیأت عمومی دیوان به الزام دستگاه متبوع به پرداخت فوق‌العاده درخواستی تا 50% کل حقوق و مزایای مستمر و مابه التفاوت معوقه از تاریخ استحقاق تا تاریخ بازنشستگی و به تبع آن اصلاح احکام بازنشستگی با اعمال حق اشعه، حکم صادر و اعلام می‌شود. رأی دیوان قطعی است.

ز: شعبه چهارم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به‌پرونده شماره 9009980900004787 با موضوع دادخواست آقای عزیزالله شاه منصوری به طرفیت 1ـ دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی تهران 2ـ سازمان بازنشستگی کشوری و به خواسته پرداخت کامل فوق‌العاده کار با اشعه موضوع بند 4 ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه، به موجب دادنامه شماره 9009970900402404ـ 17/8/1390، مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:

در خصوص دادخواست شاکی دایر به صدور حکم بر الزام دستگاه متبوع به پرداخت کامل فوق‌العاده کار با اشعه با توضیح این که مشتکی‌عنه در پرداخت فوق‌العاده مزبور منحصراً 50% حقوق و فوق‌العاده شغل را محاسبه کرده و به سایر مزایا تسری نداده است با توجه به محتویات پرونده و مفاد لایحه دفاعیه مشتکی‌عنه به شماره فوق‌الذکر نظر به‌این که اطلاق بند 4 ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب 20/1/1368 شامل حقوق و مزایاست تضییق دایره آن منحصراً به حقوق و فوق‌العاده شغل توجیه قانونی ندارد علی‌هذا شکایت وارد تشخیص و به استناد ماده مرقوم و مواد 7 و 14 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385 و دادنامه شماره 1466 تا 1468ـ 12/12/1386 هیأت عمومی دیوان حکم بر الزام دستگاه متبوع به پرداخت فوق‌العاده درخواستی تا 50% کل حقوق و مزایای مستمر و مابه التفاوت معوقه از تاریخ استحقاق تا تاریخ بازنشستگی و به تبع آن اصلاح احکام بازنشستگی صادر و اعلام می‌شود. رأی دیوان قطعی است.

ح: شعبه نهم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 9009980900042224 با موضوع دادخواست آقای سیدتقی سیادتی به طرفیت دانشگاه علوم بهزیستی ـ سازمان بازنشستگی و به خواسته برقراری کامل حق اشعه به میزان 50% کل حقوق و مزایای مستمر و غیرمستمر، به موجب دادنامه شماره 90099780900903032ـ 14/10/1390، مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:

با توجه به اوراق و محتویات پرونده و ملاحظه لایحه مشتکی‌عنه ثبت به شماره 903132ـ2/8/1390 دفتر شعبه نهم نظر به این که به موجب بند 4 ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب سال 1368 مجلس شورای اسلامی مقرر شده است که تا 50% حقوق و مزایا به عنوان فوق‌العاده کار با اشعه به کسانی که به طور مستمر با اشعه در تماس هستند پرداخت شود و آراء وحدت رویه شماره 371ـ 10/8/1383 و 1466 الی 1468ـ 12/12/1386 و 693ـ 22/10/1387 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری نیز مقید این معنا است بنابراین تفکیک یا استثناء بعضی از مزایا در محاسبه و پرداخت فوق‌العاده حق اشعه فاقد وجاهت قانونی است علی‌هذا مستنداً به مواد 7 و 13 و 14 قانون دیوان عدالت اداری به وارد بودن شکایت شاکی و الزام مشتکی‌عنه به  محاسبه و پرداخت فوق‌العاده کار با اشعه به شاکی تا میزان 50% حقوق و مزایا مشمول کسورات بازنشستگی از تاریخ استحقاق تا 1/1/1388 حکم صادر و اعلام می‌شود. رأی دیوان قطعی است.

ط: شعبه نهم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 9009980900027039 با موضوع دادخواست آقای خلیل علوی به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی ارومیه و سازمان بازنشستگی و به خواسته برقراری کامل حق اشعه به‌میزان 50% کل حقوق و مزایای مستمر و غیر مستمر، به موجب دادنامه شماره 9009970900902065ـ 24/7/1390، مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:

با توجه به اوراق و محتویات نظر به این که به موجب بند 4 ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب سال 1368 مجلس شورای اسلامی مقرر شده است که تا 50% حقوق و مزایا به عنوان فوق‌العاده کار با اشعه به کسانی که به طور مستمر با اشعه در تماس هستند پرداخت شود و آراء وحدت رویه شماره 371ـ 10/8/1383 و 1466 تا 1468ـ 12/12/1386 و 693ـ 22/10/1387 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری نیز مفید این معناست بنابراین تفکیک یا استثناء بعضی از مزایا در محاسبه و پرداخت فوق‌العاده حق اشعه فاقد وجاهت قانونی است علی‌هذا مستنداً به مواد 7 و 13 و 14 قانون دیوان عدالت اداری به وارد بودن شکایت شاکی و الزام مشتکی‌عنه به محاسبه و پرداخت فوق‌العاده کار با اشعه به شاکی تا میزان 50% حقوق و مزایا مشمول کسورات بازنشستگی از تاریخ استحقاق حکم صادر و اعلام می‌شود. رأی دیوان قطعی است.

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ یاد شده با حضور رؤسا، مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد. پس از بحث و بررسی، با اکثریت آراء به شرح آینده به‌صدور رأی مبادرت می ‎ کند.

رأی هیأت عمومی

مطابق بند 4 ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب سال 1368، به افرادی که به طور مستمر به کار با اشعه اشتغال داشته باشند بر مبنای مقدار و شرایط بالقوه پرتودهی محیط کار و به تشخیص واحد قانونی و طبق آیین‌نامه‌های مربوط تا پنجاه درصد حقوق و مزایا فوق‌العاده کار با اشعه تعلق می گیرد. با توجه به این که حکم مذکور تا زمان اجرای فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری، موضوع بند 3 ماده 68 قانون مرقوم حاکمیت داشته است و از تاریخ تصویب قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب سال 1368 و استحقاق اشخاص به دریافت حق اشعه، دستگاه متبوع مستخدم مکلف است کسورات قانونی متعلق را با توجه به استحقاق مستخدم، به هنگام پرداخت حق اشعه به‌حساب صندوق بازنشستگی مربوط واریز کند، بنابراین آراء شعبه سوم دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه‌های 9009970900302652ـ30/8/1390 و 9009970900302158ـ 25/7/1390 و آراء شعبـه چهـارم دیوان عـدالت اداری بـه شمـاره دادنـامه‌های 8909980900092248ـ 10/7/1390 و 9009970900402443ـ 22/8/1390 و  9009970900402404ـ 17/8/1390، که بر استحقاق مستخدم به دریافت حق اشعه از تاریخ تصویب قانون با لحاظ اشتغال به کار با اشعه و اصلاح احکام بازنشستگی صادر شده، صحیح است و در اجرای حکم مقرر در بند 3 ماده 12 و ماده 90قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392، به عنوان ایجاد رویه اعلام می‌شود و برای شعب دیوان، ادارات و اشخاص حقیقی و حقوقی مربوط لازم الاتباع است.

رئیس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری ـ محمدجعفر منتظری