قانون چگونه از قربانیان قاچاق انسان حمایت می کند؟

در موارد مقتضی و تا حدی که طبق قوانین داخلی امکان پذیر باشد تمامی کشورها از حریم خصوصی و هویت قربانیان قاچاق انسان حفاظت می‌کنند.

 تمامی کشورها عضو باید تضمین کنند نظام قضایی داخلی یا اجرایی آن‌ها حاوی تدابیری باشد که در موارد مقتضی موارد زیر را در اختیار قربانیان قاچاق انسان قرار دهند:  

الف: اطلاعات مربوط به دادرسی و تشریفات اداری

ب: کمک لازم تا دیدگاه‌ها و نظرات این افراد در مراحل مربوط به محاکمه مجرمان مطرح و مورد ملاحظه قرار بگیرد به گونه‌ای که به حقوق آنان لطمه وارد نشود.   

به منظور احیای جسمانی، روانی و اجتماعی قربانیان قاچاق انسان تمامی کشورهای عضو باید اجرای تدابیر لازم را در نظر بگیرند و در موارد مقتضی با همکاری سازمان‌های غیردولتی دیگر سازمان‌های ذیربط و عناصر جوامع مدنی به ویژه، برای تامین موارد ذیل اقدام کنند.

الف) مسکن مناسب

ب) مشاوره و اطلاع رسانی به ویژه در خصوص حقوق قانونی آنان به زبانی که قربانی قاچاق انسان بتواند آن را درک کند

ج) کمک های درمانی، روانی و مادی

د) فرصت های شغلی، تحصیلی و آموزشی

هنگام اجرای مفاد این ماده تمامی کشورهای عضو باید سن، جنسیت و نیازهای خاص قربانیان قاچاق انسان به ویژه نیازهای خاص کودکان را مدنظر قرار دهند.در تمامی کشورهای عضو باید تلاش کنند مادامی که قربانیان قاچاق انسان در قلمرو آنها هستند، امنیت جانی آنان تامین شود.

 تمامی کشورهای عضو باید تضمن کنند نظام داخلی قضایی آنها حاوی تدابیری باشد که خسارت وارده به قربانیان قاچاق انسان جبران شود.

 وضعیت قربانیان قاچاق انسان در کشورهای دریافت کننده

علاوه بر اتخاذ تدابیر موضع ماده 6 این پروتکل تمامی کشورهای عضو باید تدابیر تقنینی و سایر تدابیر لازم را اتخاذ کنند تا به قربانیان قاچاق انسان اجازه داده شود در مواد مقتضی در قلمرو آنان به صورت موقت یا دائم باقی بمانند.

در اجرای مفاد بند 1 این ماده تمامی کشورهای عضو باید عوامل انسان دوستانه و ارفاقی را مدنظر قرار دهند.

 بازگرداندن قربانیان قاچاق انسان به میهن

کشور عضوی که تبعه آن یا شخصی که هنگام ورود به قملرو کشور دریافت کننده اجازه اقامت دایم در آن کشور عضو داشته قربانی قاچاق انسان شده است، باید با توجه به امنیت شخص مزبور بدون هیچ گونه تاخیر نابجا یا غیر معقول بازگشت وی را تسهیل و بپذیرد.

در مواردی که کشور عضو یک قربانی قاچاق انسان را به کشوری بازگرداند که وی تبعه آن است یا هنگام ورود به قلمرو کشور دریافت کننده در آن کشور عضو اجازه اقامت دائم داشته است، این بازگشت باید با توجه به امنیت آن شخص و وضعیت رسیدگی قضایی مربوط به این موضوع باشد که شخص مزبور قربانی قاچاق انسان بوده است و باید ترجیحا به صورت داوطلبانه صورت پذیرد.

بنابر درخواست کشور دریافت کننده کشور عضو درخواست شونده بدون هیچ گونه تاخیر نابجا یا غیر معقول باید احراز نماید، شخصی که قربانی قاچاق انسان است از اطباء آن بوده یا هنگام ورود به قلمرو کشور دریافت کننده، در آن کشور عضو اجازه اقامت داشته است یا خیر.

به منظور تسهیل بازگشت قربانی قاچاق انسان که فاقد مدارک لازم است، کشور عضوی که شخص مذکور تبعه آن است یا هنگام ورود به قلمرو کشور دریافت کننده در آن کشور عضو اجازه اقامت دایم داشته است، باید بنابر درخواست  کشور دریافت کننده موافقت نماید اجازه سفر یا سایر اسناد لازم را که شخص مورد نظر را قادر خواهند ساخت مسافرت کنند و مجددا به قلمرو آن بازگردد صادر کند.

این ماده به حقوق فرد قربانی قاچاق انسان که طبق قوانین داخلی کشور دریافت کننده به وی اعطا شده‌اند، لطمه نخواهد زد.این ماده به موافقتنامه‌های دوجانبه یا چندجانبه که به طور کلی یا جزئی بر بازگشت قربانیان قاچاق انسان حاکم هستند، لطمه نخواهد زد.