مجازات افشاگران اسرار |
افراد در مواقعی و با اختیار در مورد اسرار خود با دوستان یا اقوامشان صحبت میکنند، با این حال گاهی مجبور میشوند بر خلاف میلشان این اسرار را در اختیار مأمور دولتی، پزشک، وکیل و سردفتران اسناد رسمی یا افرادی با چنین شغلهایی که به واسطه آن از سر و راز مردم آگاه میشوند، بگذارند؛ اما از آنجا که قانونگریزی در همه حرفهها پیدا میشود و ممکن است برخی از این اشخاص از اسرار مردم سوء استفاده کند، قانونگذار قوانینی در این زمینه وضع کرده است که بد نیست با آنها آشنا شوید. اگر میخواهید عاقبت افشاگران سر مردم را بدانید، این گزارش را که در گفتوگو با غلامرضا رسولی، بازپرس دادسرای جنایی ناحیه 27 تهران، تحریر شده است، تا آخر بخوانید.افشای اسرار چیست؟افشای سر یا همان راز، به این معناست که اسرار خصوصی دیگران توسط کسانی که به دلیل شغل یا حرفه خود محرم اسرار مردم هستند، فاش شود. در این بین مهمترین مشخصه برای جرم بودن این عمل افشا کننده سر، شخصیت اوست. قانونگذار در ماده 648 قانون مجازات اسلامی قدیم (این ماده از قانون قدیم اکنون نیز مبنای عمل است) آورده است: «کلیه کسانی که به مناسبت شغل یا حرفه خود محرم اسرار میشوند، هر گاه در غیر از موارد قانونی اسرار مردم را افشا کنند، مجرم شناخته میشوند و به سه ماه و یک روز تا یک سال یا به یک میلیون و پانصد هزار تا شش میلیون ریال جزای نقدی، محکوم میشوند.» بنابراین طبق این ماده، همه صاحبان مشاغل رسمی دولتی و غیردولتی که به نحوی با مردم در ارتباط هستند، در صورت افشای اسرار مردم مجرم شناخته میشوند و باید منتظر مجازات باشند. اما در اینجا نکته دیگری نیز وجود دارد و آن هم این است که در تحقق جرم افشای اسرار حرفهای، تفاوتی نمیکند که شغل یا حرفه افشاکننده سر مردم، جزو مشاغل دولتی و عمومی باشد یا حرفه و مشاغل خصوصی؛ زیرا در ماده 648 تاکید شده است که همه کسانی که به مناسبت شغل خود محرم اسرار هستند، در معرض ارتکاب چنین جرمی قرار دارند. قانونگذار برای حفظ نظم و مراعات مصلحت اجتماع، صاحبان مشاغلی را برشمردیم مکلف به حفظ رازداری کرده است و آنان را در صورت نقض قاعده رازداری و در قبال تخلف از مقررات، به مجازات افشای اسرار حرفهای و شغلی محکوم میکند. همچنین فراموش نکنید که جرم افشای اسرار حرفهای و شغلی، مطلق است و به محض اینکه این جرم اتفاق میافتد، دیگر نیازی به اثبات آن در دادگاه نیست. آشنایی با قوانینقبل از این که شما را با قوانین منعکننده افشای اسرار حرفه ای آشنا کنیم، خوب است بدانید که اسرار حرفهای به دو دسته تقسیم میشوند: دسته اول مواردی هستند که به صراحت در قوانین کیفری به عنوان اسرار مردم از آنها یاد شده است؛ در این حیطه قانونگذار با تدوین جرم افشای اسرار حرفهای و شغلی که در ماده 648 قانون مجازات اسلامی و سایر قوانین آمده، درصدد دفاع از حیثیت و اعتبار حرفهها و مشاغل مذکور بوده است تا مبادا افرادی که صلاحیت اشتغال به این حرفه و مشاغل را ندارند وارد این نوع حرفهها شوند یا اگر در این مشاغل هستند، تعدی و تجاوزی نسبت به حریم آنان صورت نگیرد. مجازات کسانی که شغلشان جزو مشاغل نامبرده است و اسرار مردم را فاش میکنند؛ مطابق قانون مجازات اسلامی، سه ماه و یک روز تا یک سال حبس یا جزای نقدی از یک میلیون و پانصد هزار تا شش میلیون ریال است. مجازات فاش چندین رازدر نظر داشته باشید که اگر مرتکب جرم افشای اسرار حرفهای چند راز مختلف مربوط به یک نفر را فاش کند؛ مشمول قاعده تعدد مادی جرم نمیشود، بلکه این کار میتواند باعث تشدید مجازات وی شود. البته علاوه بر قانون مجازات اسلامی، قوانین و مقررات خاص دیگری نیز به حفظ اسرار و مجازات فاش کردن آنها اشاره کرده است؛ از جمله این قوانین میتوان به مادهی 232 قانون مالیاتهای مستقیم مصوب 3/12/1366، ماده 12 قانون راجع به کارشناسان رسمی مصوب 23/12/1317، ماده 8 قانون مربوط به رسیدگی به دارایی وزرا و کارمندان دولت اعم از کشوری و لشکری و شهرداریها و مؤسسات وابسته به آنها مصوب 19/12/1317، ماده 28 قانون تأمین بورس اوراق بهادار مصوب 27/2/1345، ماده 29 قانون مطبوعات 22/12/1364، ماده 30 قانون وکالت مصوب 25/11/1315، ماده 81 لایحه قانونی استقلال کانون وکلای دادگستری مصوب 5/12/1322، ماده 27 آییننامه مترجمان رسمی مصوب سال 1374، ماده 7 قانون مرکز آمار ایران مصوب 10/11/1353، ماده 51 قانون دفاتر اسناد رسمی مصوب 16/3/1316 اشاره کرد. دسته دوم اسرار حرفهای نیز مواردی هستند که به طور صریح در مواد قانون ذکر نشده است؛ اما به روشنی در مورد افرادی که به مناسبت شغل یا حرفه خود محرم اسرار میشوند، صحبت کرده است. بنابراین اگر کسانی مانند مشاوران خانواده یا رییس شورای شهر در مراجعات مردم به آنان و به مناسبت شغل خود به اسراری پی ببرند، مشمول عموم ماده یاد شده خواهند شد. استثناهای افشای اسرار حرفهایالبته افشای اسرار استثناهایی نیز دارد که البته این استثناها باید مطابق قانون باشد. بر اساس مقرره مواد 13، 14، 19، قانون طرز جلوگیری از بیماریهای آمیزشی و بیماریهای واگیردار، پزشکان در موارد بخصوص مکلف به اعلام اطلاعات و اموری که جنبه سری داشته باشد، به مقامات ذیصلاح هستند. همچنین به موجب تبصره 1 از ماده 21 قانون صدور چک مصوب سال 1372، بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران مکلف است سوابق مربوط به اشخاصی که مبادرت به صدور چک بدون محل کردهاند، به صورت مرتب و منظم، ضبط و نگهداری کند و فهرست اسامی این اشخاص را در اجرای مقررات این قانون در اختیار تمامی بانکهای کشور قرار دهد. رابطه موقعیت اجتماعی با مجازاتبا توجه به اینکه اجرای قانون برای همه افراد یکسان است، شاید این پرسش برای شما به وجود بیاید که آیا افرادی که دارای موقعیت اجتماعی و مورد اعتماد مردم هستند مانند روحانیان، مشمول عموم ماده 648 قانون مجازات میشوند یا خیر؟ در پاسخ به این پرسش باید بگوییم که عدهای از حقوقدانان به این پرسش پاسخ منفی داده و بر این باورند که اگر کسی رازی را نزد امام جماعت مسجد مطرح کنند و وی آن را افشا کند، وی مشمول این ماده نیست. اما عدهای نیز معتقدند که اگر چه امام جماعت بودن شغل و حرفه نیست، اما چون این افراد دارای موقعیت اجتماعی هستند و مردم به آنان اعتماد دارند و در مراجعات مردم به آنان، گاه به اسراری پی میبرند، محرم اسرار واقع میشوند و به همین علت به نظر میرسد مشمول ماده 648 قرار میگیرند؛ اگر چه به طور صریح لفظی وجود ندارد که شامل این دست افراد شود. رضایت صاحب سرصاحب سر شخصیتی است که سر متعلق به اوست و جزو زندگی خصوصی یا خانوادگی او محسوب میشود. به طور کلی صاحب سر، در جرم افشای اسرار حرفهای و شغلی، همان مجنی علیه یا زیاندیده جرم است. بنابراین رضایت صاحب سر در تحقق نیافتن جرم افشای اسرار حرفهای و شغلی مؤثر است؛ به این صورت که با رضایت صاحب سر به افشای اسرار حرفهای و شغلی توسط رازدار حرفهای و شغلی، وقوع این جرم منتفی است و مسئولیتی متوجه مرتکب آن نخواهد بود. زیاندیدگان به کجا مراجعه کنند؟در صورتی که پزشک یا وکیلی اقدام به افشای اسرار بیمار یا موکلان خود کند؛ این کار جرم، قابل رسیدگی و شکایت در دادگاه های عمومی است. وکلا و پزشکان با خوردن سوگند رسمی و تعهد به سوگند خود وارد این حرفه شدهاند و تحت هیچ شرایطی حق خیانت به سوگند حرفهای خود را ندارند؛ بنابراین در صورت افشای اسرار، متخلف شناخته میشوند و علاوه بر پیگیری شکایت در دادگاههای عمومی، در دادگاه های انتظامی نیز تخلف آنان قابل رسیدگی است. راههای پیشگیریتوصیه رسولی، بازپرس دادسرای جنایی این است که مردم تا جایی که میتوانند اسرار خود را نزد هرکسی فاش نکنند و تا جایی که امکان دارد به وکلا و پزشکان مورد اعتماد خود مراجعه کنند. البته این موضوع هم مهم است که جز در موارد ضروری، اسرار خود را افشا نکنند. یکی دیگر از موارد پیشگیری از این جرم که میتواند تأثیر زیادی در کاهش وقع آن داشته باشد، فرهنگ سازی است که برای اجرای این کار رسانهها مهمترین ابزار هستند. به گفته وی، با توجه به اینکه تضمین حقوق افراد مهمترین هدف دستگاه قضایی است، مردم در صورت افشای اسرارشان باید به این مرجع قانونی و هیأتهای انتظامی مراجعه و شکایت کنند. |
URL : https://www.vekalatonline.ir/articles/24566/مجازات-افشاگران-اسرار/ |