وکالت تضمینی تعهد به نتیجه یا تعهد به وسیله

با عنایت به پیشرفت وگسترش علوم در حوزه‌های مختلف امروزه مسائل حقوقی و قضایی نیز در کشور رشد و تغییرات چشم‌گیری داشته است، لذا انتخاب وکیل آن هم متخصص و توانمند برای افرادی که نیاز به وکیل دارند و تاکنون تجربه حضور در مراجع قضایی و انتظامی را نداشته‌اند، دشوار شده است. باروش وکالت تضمینی که شرح آن در ذیل خواهد آمد می‌توان شیوه‌ای را برای کمک به افراد در انجام معاملات و قرارداد‌ها به کار گرفت.

در ماده 190 قانون مدنی برای صحت هر معامله شرایط ذیل اساسی دانسته است: 1ـ قصد طرفین و رضای آنها2ـ اهلیت موضوع 3ـ موضوع معین که مورد معامله باشد 4ـ مشروعیت جهت معامله. حال هرفردی که قصد معامله و نوشتن قرارداد دارد باید موارد مذکور را رعایت کند.‏

در وکالت تضمینی و تعهد به نتیجه، وکیل وصول حق‌الوکاله را مشروط به نتیجه قرار می‌دهد یعنی اگر نتیجه در پرونده حاصل شد وکیل مستحق دریافت

حق الوکاله می‌شود. وکیل نمی‌تواند نتیجه را تضمین کند چون نتیجه پرونده توسط مراجع ذی صلاح تعیین می‌شود، در ماده 232 قانون مدنی آمده است که شروط مفصله ذیل باطل است ولی مفسد عقد نیست1ـ شرطی که انجام آن غیر مقدور باشد 2ـ شرطی که در آن نفع و فایده نباشد. 3ـ شرطی که نامشروع باشد. لذا در صورتیکه موسسات حقوقی یا وکلای دادگستری نتیجه را تضمین کنند، شرط غیر مقدور گذاشته مرتکب تخلف شده‌اند ولی اگر در قرارداد به جای «نوشتن حق‌الوکاله به مبلغ….. ریال تعیین و وکیل حصول نتیجه را تضمین می‌کند» نوشته شود: «حق‌الوکاله به مبلغ….. ریال تعیین و وصول حق‌الوکاله مشروط به نتیجه است» نه تنها مشکلی ندارد بلکه صحیح، منصفانه و عادلانه‌ترین روشی است که می‌توان در قراردادها از آن استفاده کرد. زیرا در وکالت تضمینی، وکیل پس از مطالعه و بررسی ادله، مدارک و مستندات موجود، اگر از احتمال پیروزی معقول در دعوا مطمئن نشود پرونده را نمی‌پذیرد و وکیل با انگیزه قوی و کوشش مضاعف همان‌طور که از یک مدافع خوب انتظار می‌رود از هیچ تلاشی برای موفقیت در پرونده دریغ نمی‌کند و موکل نیز دیگر نگران آن نیست که اگر در پرونده موفقیت حاصل نشد مجددا متضرر شده و باید حق‌الوکاله را نیز پرداخت کند.‏

برخی از وکلا شأن و شرافت شغلی خود را نادیده گرفته و در جلسات مشاوره به مراجعه‌کننده با تاکید اطمینان می‌دهند که پرونده به نتیجه خواهد رسید تا او را ترغیب به عقد قرارداد کنند اما در صورتیکه وکیل پیگیری و اقدام مناسب و موثری در پرونده نداشته باشد و موفقیت حاصل نگردد هیچ مسئولیت مستقیمی نداشته و تنها با بهانه‌جویی مقصر را قضات و سیستم قضایی یا ضعف قانون دانسته یا موکل را متهم به اختفای حقیقت می‌کنند و با توجیه اینکه وکیل تعهدش به وسیله بوده است نه نتیجه، خود را مستحق دریافت حق‌الوکاله می‌دانند و در این میان فقط موکل است که با از دست دادن زمان مجددا متضرر شده است.‏

لذا با وکالت تضمینی و حق‌الوکاله به شرط حصول نتیجه است که می‌توان منصفانه‌ترین راه برای رسیدن به عدالت پیمود.‏

محاسن وکالت تضمینی:‏

‏1ـ شریک شدن وکیل در پیروزی و شکست پرونده.‏

‏2ـ اطمینان بیشتر به وکلای دادگستری و موسسات حقوقی.‏

‏3 ـ عدم پذیرش پرونده توسط وکیل تا از پیروزی معقول مطمئن نشود.‏

‏4ـ عدم نگرانی مراجعین و موکلین از محکوم شدن و پرداخت حق‌الوکاله.‏